Τα μπιμπίκια μπορεί να είναι από κακό ανακάτεμα ή στράγγισμα του χρώματος ή του βερνικιού.
Αλλιώς μιλάμε για σκόνες ή σωματίδια που κάθονται στην επιφάνειά μας στα πρώτα λεπτά του υγρού χρώματος.
Και στις δύο περιπτώσεις δεν κάνουμε τίποτα με υγρό το χρώμα. Περιμένουμε μέχρι την άλλη μέρα τουλάχιστον και μετά τρίβουμε με ψιλό ντουκόχαρτο.
Αν τρέξει το χρώμα ή το βερνίκι ισχύει το ίδιο. Όταν τρίψουμε πρέπει η ατέλεια να μην φαίνεται και να μην είναι αισθητή στην αφή καθόλου. Αλλιώς σίγουρα θα είναι ορατή στο τελικό αποτέλεσμα.
Θυμηθείτε ότι αν σφραγγιστεί ένας κόκκος σκόνης με παχύ χέρι βερνίκι ή χρώμα τότε θα μείνει εκεί για πάντα και θα σας σπάει τα νεύρα κάθε φορά που προσέχετε την εν λόγω ατέλεια.
Πολύτιμες συμβουλές και τεχνικά φυλλάδια έχω βρεί από εδώ
http://www.lechler.eu/on-line/en/Home/D ... .30.8.htmlΓια γενική ενημέρωση για την διαδικασία της βαφής δείτε εδώ
http://www.lechler.eu/on-line/download. ... instance=4Από εκεί το σημαντικότερο που βρήκα είναι αυτό το manual για την αναγνώριση και την διόρθωση προβλημάτων στο χρώμα
http://www.lechler.eu/on-line/download. ... instance=4Δεν κάνω διαφήμιση. Απλά αυτή είναι από τις λίγες εταιρίες με τόσο καλά ελεύθερα manual
Ξέχασα το σημαντικότερο.
Πρίν βάψετε το κομμάτι που θέλετε κάντε ένα τέστ πάνελ. Ένα επίπεδο κομμάτι πλαστικό ή ένα ειδικό λαμαρινάκι δοκιμής από χρωματοπωλείο ανάλογα με το άν βάφετε μέταλο ή πλαστικό θα κάνει την δουλειά.
Αυτό γιατί με τα σύγχρονα άοσμα υδατοδιαλυτά χρώματα αλλιώς φαίνεται όταν είναι υγρό το χρώμα και αλλιώς όταν στεγνώσει.
Όσο και να σας φανεί περίεργο η πραγματική τονικότητα του χρώματος θέλει γύρω στις 15 ημέρες με 1 μήνα για να σταθεροποιηθεί. Μπορεί να σκουρίνει ή να ανοίξει η απόχρωση!!!!!!!!!!!
Στα σύγχρονα μεταλλικά χρώματα ή πέρλες ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το αποτέλεσμα. Και τον σωστό κωδικό χρώματος να πάρετε για το αυτοκίνητό σας το αποτέλεσμα θα είναι τόσο καλό όσο ο κολορίστας που αντέγραψε την αρχική βαφή του εργοστασίου για να βγάλει την συνταγή.
Kαι μην νομίζετε ότι με φασματογράφο θα βγάλετε εύκολα άκρη. Τα ήδη υπάρχοντα μηχανήματα δεν μπορούν να διαβάσουν σωστά τις πέρλες και τα πολύπλοκα μεταλλικά.
Ακόμα και ο τρόπος που θα πιάσει κανείς το πιστόλι βαφής ή η απόσταση ψεκάσματος μπορούν να αλλάξουν δραματικά το αποτέλεσμα.
Μια εταιρία μπορεί να έχει πολλές συνταγές για τον ίδιο κωδικό χρώματος, με πολύ σημαντικές διαφορές στο τελικό χρώμα. Και υπάρχουν πολλές εταιρίες εκεί έξω. Δοκιμάστε πριν την πατήσετε.
Εγώ το έχω πάθει με το λατρεμένο αλλά τρισκατάρατο velocity red τριπλής της mazda (κωδικός 27Α)
2 Βαφείς και 8 συνταγές απέτυχαν!!!
Σε αυτές τις περιπτώσεις βαφής ενός κομματιού ή τοπικής βαφής και λόγω του δύσκολου ταιριάγματος της απόχρωσης, οι βαφείς κάνουν το λεγόμενο σβήσιμο. Ψεκάζουν το χρώμα αρχικά όπως είναι και μετά κάνουν ένα μίγμα με το χρώμα και ειδικά υλικά σβησίματος. Έπειτα περνάνε ένα μεγάλο μέρος του αυτοκινήτου με βερνίκι και όχι μόνο το κομμάτι που διορθώθηκε. Έτσι το μάτι ξεγελιέται και χάνεται (???
) η δυχρωμία.
Συγνώμη για την ξερολίαση και το παραλήρημα ξανά.
Δεν είμαι επαγγελματίας και απλά προσπαθώ να μοιραστώ τις λίγες και οδυνηρές εμπειρίες από τα βαψίματά μου...